Spirituality: ಮನುಷ್ಯನ ವಿಕಾಸ ಎಂದರೆ ಅದು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ

ಧರ್ಮ ಎಂದರೆ ಆತ್ಮವನ್ನು ಆತ್ಮದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪಡೆಯುವುದು ಮತ್ತು ವಸ್ತುವಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ. ಧರ್ಮವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವತಃ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಜೀಸಸ್ ಮಾನವರನ್ನು ಉಳಿಸಲು ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನೆಂದು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ನಿಮಗಾಗಿ ಒಂದು ತತ್ತ್ವವನ್ನು ನಂಬುವುದು; ಈ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನೀವು ಉಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ. ಆದರೆ, ಗಮನಿಸಿ; ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇರಬಹುದು.

ಯೇಸು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದು ನಿಮಗೆ ಯಾವ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ? ಮೋಶೆಯು ಸುಡುವ ಪೊದೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಿಮಗೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು? ಮೋಶೆಯು ಸುಡುವ ಪೊದೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ನೋಡಿದನು, ನೀವು ನೋಡಿದ್ದೀರಿ ಎಂದರ್ಥವಲ್ಲ. ಅದರ ಅರ್ಥವೇನೆಂದರೆ, ಮೋಶೆ ತಿಂದನು, ನೀವು ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು.

ಮೊದಲನೆಯದು ಎರಡನೆಯದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಪುರಾತನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಹಾ ಪುರುಷರ ಜೀವನದಿಂದ ನಮಗೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ, ನಾವು ಅವರಂತೆ ವರ್ತಿಸಲು, ನಮಗಾಗಿ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು, ಅನುಭೂತಿ ಪಡೆಯಲು ಅವರಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಅಷ್ಟೆ.

ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ಗುರು ಹೇಗಿರಬೇಕು?

ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶೇಷ ಗುಣವಿದೆ. ಆತ ಹೇಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಯಾವ ರೀತಿ ಮುಕ್ತಿಯ ಹಾದಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ನಿಸರ್ಗದತ್ತವಾದ ಯಾವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಮಾರ್ಗವು ನಿಮಗೆ ಸೂಕ್ತ ಮತ್ತು ನೀವು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಲು ಒಬ್ಬ ಗುರು ಜತೆಗೆ ಇರಬೇಕು.

ನಿಮ್ಮ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ನೀವು ಯಾವ ಮಾರ್ಗದವನೆಂದು ಗುರುಗಳು ತಿಳಿದು, ನಿನ್ನನ್ನು ಆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಬೇಕು. ನೀವು ಎಂದಿಗೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬಾರದು, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಅವರ ಮಾರ್ಗ; ನಿಮ್ಮದಲ್ಲ. ಆ ದಾರಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೇನೂ ಉಳಿದಿರಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿನ ಆ ಉಬ್ಬರವಿಳಿತವೇ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಿಯತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ಅದನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಅದರಿಂದ ವಿಚಲಿತರಾಗಬೇಡಿ. ನಿಮ್ಮ ಮಾರ್ಗವು ನಿಮಗೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿರುವುದೇ ಹೊರತು, ಅದು ಇತರರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾಬೀತು ಮಾಡಲಾಗದು.

ನೈಜ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕರ ಭಾವ

ನಿಜವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕರು ಆತ್ಮವನ್ನು ಆತ್ಮವನ್ನಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು, ಅದನ್ನು ವಸ್ತು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಕೃತಿಯು ಆತ್ಮದಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಅದು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯ. ಆದ್ದರಿಂದ ಕರ್ಮವು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರಿಯಬೇಕು. ಆತ್ಮವು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಾಮರಸ್ಯ, ಬದಲಾಗದೇ ಇರುವಂತಹ ಅನಂತ. ಆತ್ಮವು ಎಂದಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮ ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಜೀವಿ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಕ್ರಿಯೆಯ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಜೀವನದ ಪ್ರಕೃತಿ ಭಾವ

ಆತ್ಮ ಪರಿಶುದ್ಧವಾಗಿದ್ದರೆ, ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾನೂನು ಚೌಕಟ್ಟು ಇದೆ. ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ತನ್ನದೇ ಆದ ನಿಯಮ, ನಿಬಂಧನೆಗಳಿರುತ್ತದೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮುರಿಯಲಾಗದು. ಹಾಗೆ ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮ ಮುರಿದರೆ ಅನಾಹುತಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಅದು ಬದುಕಿನಲ್ಲಾದರೂ ಸರಿಯೇ; ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಾದರೂ ಸರಿಯೇ. ಇದನ್ನು ಲೌಕಿಕ ಮತ್ತು ಅಲೌಕಿಕ ಬದುಕಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸಬಹುದು. ಶರೀರವನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಆತ್ಮದ ಕಾರ್ಯ ಮುಗಿದಾಗ ಅದು ನಶಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದು. ಹಾಗೆ ಜೀವಿಗಳ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಾವಿನ ತನಕ ಎಲ್ಲವೂ ಸುಂದರವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಅದರ ನಡುವೆ ಮನುಷ್ಯರು ವಿಕಾಸ ಹೊಂದುವುದಕ್ಕೆ ನೆರವಾಗುವಂಥದ್ದು ಈ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಎಂಬುದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ.