ಜಾಹೀರಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ಕಥೆ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ವರ್ಣನೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಶೋಷಣೆ; ರೂಪಾ ರಾವ್ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಬರಹ
ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಕಥೆ ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ಜಾಹೀರಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಶೋಷಣೆಗೊಳಪಡಿಸುವುದು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವೇನು ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ರೂಪಾ ರಾವ್ ಫೇಸ್ಬುಕ್ನಲ್ಲಿ ಬರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಟಿವಿ ಜಾಹೀರಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ಸಿನಿಮಾ ಮತ್ತು ಒಟಿಟಿ ಸಿರೀಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಇಂದು ಬಹಳಷ್ಟು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಒಂದು ಭೋಗದ ವಸ್ತುವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜತೆಗೆ ಹೆಣ್ಣಿನ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡುವಾಗಲೂ ಕೆಲವೊಂದು ವಿಶೇಷಣಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜವೇ ಇದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದರೂ, ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ಮೇಲಾಗುವ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಮತ್ತು ಶೋಷಣೆ ವಿರುದ್ಧ ಸೂಕ್ತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವವರು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ರೂಪಾ ರಾವ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಫೇಸ್ಬುಕ್ನಲ್ಲಿ ಬರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು, ಅವರ ಬರಹದ ಯಥಾವತ್ ರೂಪ ಇಲ್ಲಿದೆ.
ಈ ಮೊ*ಲೆ ಕೋ*ಶ/ ಯೋ*ನಿ ತೊ*ಡೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಕತೆ ಕವನಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ಮೊದಲೇನಲ್ಲ , ಬಹಳಷ್ಟು ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಓದುಗರನ್ನು ಸೆಳೆಯಲು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ತಂತ್ರವೇ ಇದು.
ಅದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕಥೆಗಳಿರಬಹುದು, ಅಥವಾ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಾದಂಬರಿ ಇರಬಹುದು, ಅಥವಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಥೆಗಳಿರಬಹುದು. ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೊ* ಎಂಬ ಅಂಗಕ್ಕೆ ಬೆಣ್ಣೆ, ಮೆತ್ತಗೆ , ದಪ್ಪಗೆ ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ಅಡ್ಜೆಕ್ಟೀವ್ ಇಲ್ಲದೆ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ.
ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಈ ವಿಶೇಷಣಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದು ಪುರುಷ ಪುಂಗವರೇ ಬಹಳ.
ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ, ಜಾಹಿರಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಸ್ಥನಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ನಗ್ನ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ ವಿಕೃತ ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿಸುವುದು ಹೇಗೋ ಇದೂ ಅಷ್ಟೇ..
ಇದನ್ನು ಸಬ್ಲಿಮಿನಲ್ ಸೆಕ್ಸುಯಲೈಸೇಶನ್ ಮಾರ್ಕೆಟಿಂಗ್ ಎಂದೇ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ
ಬಯಕೆ ಒಂದು ಮುಗಿಯದ ದಾಹ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಬಯಕೆಯ ದಾಹವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅನೇಕ ಜಾಹಿರಾತುಗಳಿವೆ.
ಪಿಜ್ಜಾ ಜಾಹೀರಾತು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಪಿಜ್ಜಾ ತಿನ್ನಲೇ ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾಕೆ?
ಅಂದು ಹಸಿವನ್ನು ಕೆರಳಿಸುವುದು ಯಾಕೆ?
ಏಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಮದ ಬಯಕೆ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿ ಕೆರಳಿಸುತ್ತೆ , ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಲಿಪ್ಸ್ಟಿಕ್ ಹಾಕಿದ ಅರೆತೆರೆದ ಹೆಣ್ಣಿನ ತುಟಿ
ಹಾಗೆಯೆ ಒಂದು ಸೀರೆಯ ಜಾಹೀರಾತೂ ನೋಡಿ, ಸೀರೆ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಕೆಳಗಿನಿಂದ ಫೋಕಸ್ ಆಗಿ ಸೊಂಟ , ಹಿಂಭಾಗವಿಲ್ಲದೆ ನಿಲಲ್ಲ.
ಚಿನ್ನದ ಒಡವೆಯ ಜಾಹೀರಾತೂ ಅಷ್ಟೆ, ಬೆಳಕಿನ ಆಟ, ಕತ್ತಿನ ಕೆಳಗೆ ಅರೆ ಚಂದ್ರರ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ . ಗಂಡಸರ ಕಾಚಾ ಇರಬಹುದು ಅಥವ ಅವರ ಪರ್ಫ್ಯೂಮ್ ಇರಬಹುದು ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಬಳಸುವ ತಂತ್ರವೆ ಲೈಂಗಿಕ ಸಂವೇದನೆ. ಅದು ಬಯಕೆಯ ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸುವಿಕೆ.
ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬಗೆಗಿನ ಹಾಡುಗಳೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ.
ರಾಜ್ ಅವರ ಸಿನಿಮಾ ಒಂದರಲ್ಲಿ
ಬಳ್ಳಿಯೊಂದು ಬಳುಕುತಿದೆ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ
ತುಂಬಿದ ಕೊಡವೆರೆಡು ಎಂಬ ಸಾಲಿಗೆ ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದರು.
ಅದಾದ ನಂತರ ನಾ ನೋಡಿದ ರಸಿಕರ ರಾಜ ರವಿಚಂದ್ರನ್ ಅವರ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಹಂಸಲೇಖ ಹಾಡುಗಳು , ಉಪೇಂದ್ರ ಅವರ ಹಸಿಹಸಿ ಬಿಚ್ಚುವಿಕೆ , ಇನ್ನು ಕಾಶಿನಾಥ್, ಜಗ್ಗೇಶ್ ಇತ್ತೀಚಿಗಿನ ವಿಜಯ ಪ್ರಸಾದ್, ರಕ್ಷಿತ್ಶೆಟ್ಟಿ ಅವರ ಮೊದಲ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿನ ಡೈಲಾಗ್ಸ್ , ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಡೈಲಾಗ್ ಗಳು ಸಿನಿಮಾ ಅವರ,ಕೆಲವೆಡೆ metaphors. ಎಲ್ಲಿ sexuality ಯನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಅಲ್ಲಿ ಅದರ ರೂಪಾಂತರಗಳ ಮೂಲಕ ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಭಾವವನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸುವುದು.
ರೂಪಾ ರಾವ್ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಬರಹ
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡುವುದು ಬಯಕೆಯನ್ನು ತಕ್ಷಣ ಸೂಚಿಸುವ ದೃಶ್ಯಗಳ ಜತೆಗೆ, ಅದು ನಮ್ಮ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಮಾತುಗಳು, ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು, ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳು.
ಮನಸು ಭಾವನೆಗಳು ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಬಯಕೆಯ ಭಾವಗಳನ್ನು ಬಹಳಬೇಗ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅದರೆಡೆಗೆ ಓಡುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಪಿಜ್ಜಾ ಜಾಹೀರಾತಿರಲಿ ಅಥವಾ ಡೈರಿ ಮಿಲ್ಕ್ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಇರಲಿ ಮೈಥುನ ಅಥವಾ ಹೆಣ್ಣಿನ ಅಂಗಾಂಗಳ ಸಂಕೇತ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿ ಅಡಗಿರುತ್ತದೆ.
ಹಾಗಾಗಿ ಪುರುಷರು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ ಚಿತ್ರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೈಥುನ ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣಿನ ಲೈಂಗೀಕರಿಸಿದ ( ಸೆಕ್ಸುಯಲೈಸ್ಡ್ ) ವರ್ಣನೆಗಳಿಗೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ ..
ಹಾಗಂತ ಸ್ತ್ರೀಯರೂ ಈಗೀಗ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ
ನೀವು ಅನೇಕಾನೇಕ ಎಡ ಬಲ, ನಡುಪಂಥದ ಕವಿಯತ್ರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಅರೆ ಬರೆ ಸೆರಗು ಸರಿದ, ತೊಡೆ ಮೇಲೆ ಸರಿದ ಫೋಟೋ ಹಾಕಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ತುಮುಲ ಅಂತ ಕವಿತೆ ಬರೆಯೋ ಒಂದಷ್ಟು ಕವಿಯತ್ರಿಗಳಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಜನ ಮುಕ್ತವಾಗಿಯೇ ಹೆಣ್ಣಿನ ಅಂಗಾಂಗಳ ವರ್ಣನೆಗೆ ಇಳಿದು ತಮ್ಮ ಕವಿತಾ( ಕಥಾ) ಸರಕನ್ನು ಪ್ರಮೋಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಕೆಲವು ಶೃಂಗಾರವಾಗಿದ್ದರೆ ಕೆಲವು ಹಸಿಬಿಸಿ..
ಶೃಂಗಾರ ಮೈಥುನ ಭಾವಗಳನ್ನು ಸ್ಫುರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಸಿಬಿಸಿ ರಚನೆಗಳು, ಕಾಮವನ್ನು ರೊಚ್ಚಿಗೆಬ್ಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಯಾವುದೇ ಚಿತ್ರಣವಾಗಲಿ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಸ್ಫುರಿಸಬೇಕೇ ಹೊರತು ಭಾವೋದ್ರೇಕಗೊಳಿಸಬಾರದು.
ನಾನಂದುಕೊಂಡ ಪ್ರಕಾರ ಭಾವೋದ್ರೇಕ ಓದುಗನ/ ಕೇಳುಗನ/ ನೋಡುಗನ ಮೆದುಳನ್ನು ಅವನ ಕಂಟ್ರೋಲಿಗೇ ಸಿಗದ ಹಾಗೇ ಮಾಡಿದರೆ , ಭಾವವನ್ನು ಸ್ಫುರಿಸುವುದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮನಸನ್ನು ಸಮ್ಮೋಹನಗೊಳಿಸಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ಮಧುರಾನುಭೂತಿ ಕೊಡುವುದು.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಕ್ಷೇತ್ರದ ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು
ಹೆಣ್ಣಿನ, ಅವಳೊಂದಿಗಿನ ಮೈಥುನದ ಕಲ್ಪನೆ ಬಳಸಿ ಜಾಹೀರಾತಿನ ಬಳಕೆ ಒಂದೆಡೆ ಇರಲಿ .
ಈಗೀಗ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲಾಗುವ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡಲೂ ಸಹಾ , ಹೆಣ್ಣಿನ ಇಂಚಿಂಚು ಅಂಗಾಂಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು ಅದರ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಓದುವುದರಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕತೆಯನ್ನು ರೊಚ್ಚಿಗೆಬ್ಬಿಸಿ ಪ್ರಮೋಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಬಂದಿರುವುದು ಈ ಕ್ಷಣದ ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ.
ಎಲ್ಲೋ ಓದಿದ್ದೇನೆ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲಿನ ಅತ್ಯಾಚಾರ ತೋರಿಸುವಾಗ ನಿರ್ದೇಶಕ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಏನನ್ನು ರಸಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದು ಮುಖ್ಯ ಎಂದು ಆ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತಿ ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅದು ಮಮತಾ ಸಾಗರ್ ಅವರ ಕವನ ಇರಲಿ ಅಥವಾ ಇನ್ಯಾರೋ ಒಂದು ಗುಂಪಿನ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ನಡೆಸಿದ ಶೋಷಣೆಯ ವರ್ಣನೆ ಇರಲಿ .. ಕಾಮಭಾವದ ಉದ್ದೀಪನ ಗೊಳಿಸಿದಾಗ ರಚನೆಯ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವೇ ಮರೆಯಾಗಿ ಇನ್ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ರೇ* ಪಿ*ಸ್ಟ್ ತಯಾರಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಯಾವನೋ ಒಬ್ಬ ಮನೆಯ ಸೋದರಿಯ ಅಥವಾ ಯಾವುದೋ ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವಿನ ಎದೆಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿರುತ್ತಾನೆ..
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೆಣ್ಣಿನ ಶೋಷಣೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಈ ಬಗೆಯ ಅವೇರ್ನೆಸ್ ಇನ್ನಷ್ಟು ಶೋಷಣೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತೆ.