Reservations policy: ಭಾರತದ ಮೀಸಲಾತಿ ನಿಯಮದ ಮೇಲೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಚುನಾವಣೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದಾ; ಇಲ್ಲಿದೆ ಒಂದು ವಿಸ್ತೃತ ಅವಲೋಕನ

ರಾಜ್ಯ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮೊದಲೇ ಆಡಳಿತಾರೂಢ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷ (ಬಿಜೆಪಿ) ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಪಕ್ಷ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಎರಡೂ ಪಕ್ಷಗಳು ಮೀಸಲಾತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಚುನಾವಣಾ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿವೆ. ಮೀಸಲಾತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಘೋಷಣೆಗಳ ಫಲಿತಾಂಶವು ಕೇಂದ್ರ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಚುನಾವಣಾ ಫಲಿತಾಂಶದ ಬಳಿಕ ಚುನಾವಣಾ ಭರವಸೆ ಈಡೇರಿಸಬೇಕು ಎಂದಾದರೆ ಈ ಎರಡೂ ಪಕ್ಷಗಳು ಭಾರತದ ಮೀಸಲಾತಿ ನಿರ್ಬಂಧಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದ ಮೀಸಲಾತಿ ನೀತಿಯ ಮೇಲೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ನೀತಿಯ ಪರಿಣಾಮ

ಮೀಸಲಾತಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿ, 1992 ರಲ್ಲಿ ಇಂದ್ರ ಸಾನ್ಹೇ vs ಯೂನಿಯನ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ಸ್ಥಿರತೆಗೆ ಪ್ರಾಕ್ಸಿಯಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯವಾಗಿರುವ ಸರ್ಕಾರಿ ಹುದ್ದೆಗಳ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಭಾರತದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಷರತ್ತುಬದ್ಧವಾಗಿ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿತು.

ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ, ಚುನಾವಣೆಯ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು 56 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಮೇ 2 ರಂದು ಎಲ್ಲ ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರಿಯಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು 75 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಘೋಷಿಸಿದೆ.

ಎರಡೂ ಪಕ್ಷಗಳು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು ತಿದ್ದುಪಡಿ ನೀತಿಯನ್ನು ಸಂವಿಧಾನದ ಒಂಬತ್ತನೇ ಶೆಡ್ಯೂಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿವೆ. ಇದು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಪರಿಶೀಲನೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ಕಾನೂನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಅಸಾಧಾರಣ ಕಾನೂನು ಉಪಕರಣವಾಗಿದೆ. ಇದು ಬೆದರಿಸುವ ಕೆಲಸ. ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ ಏಕೈಕ ರಾಜ್ಯವೆಂದರೆ ತಮಿಳುನಾಡು, 1971 ರಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿಯ ಸ್ನೇಹಿ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಕೋಟಾವನ್ನು 69 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ, ತೆಲಂಗಾಣ ಮತ್ತು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ ಸೇರಿ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ನಿರ್ಬಂಧಗಳನ್ನು ಬೈಪಾಸ್ ಮಾಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು 1992 ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ತೀರ್ಪಿನ ನಂತರ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಿಂದ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಕರ್ನಾಟಕವು ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೆ, ತಮ್ಮ ಮೀಸಲಾತಿ ಕೋಟಾಗಳನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳು ಬಯಸಲಿವೆ. ಆಗ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆಗೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತದೆ. ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಲು ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಂಜೂರಾದ ದಶಕಗಳ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಿದೆ.

ಮೀಸಲಾತಿ ಕುರಿತು ಮತದಾರರಿಗೆ ಬಿಜೆಪಿ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ನೀಡಿರುವ ಭರವಸೆ ಏನು?

ಬಹುಪಾಲು ಸಮೀಕ್ಷೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಬಿಜೆಪಿಯು ಆಡಳಿತ ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮತದಾರರಾದ ಲಿಂಗಾಯತರು ಮತ್ತು ಒಕ್ಕಲಿಗರ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮರಳಿ ಅಧಿಕಾರ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿಯಲು ಕಠಿಣ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಆಗ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ನೆಲೆ ಇಲ್ಲದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಭಾರತದ ಪ್ರಮುಖ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಹಿಡಿತವನ್ನು ದುರ್ಬಲವಾಗುತ್ತದೆ.

ಆಡಳಿತಾರೂಢ ಬಿಜೆಪಿಯು ತನ್ನ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯ ಅಂತ್ಯಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲ ಮತದಾರರಾದ ಲಿಂಗಾಯತ- ಒಕ್ಕಲಿಗರು, ದಲಿತರು ಮತ್ತು ಬಲಪಂಥೀಯ ಹಿಂದುತ್ವದ ಬೆಂಬಲಿಗರ ಒಲವು ಗಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಕೋಟಾವನ್ನು ಪರಿಷ್ಕರಿಸಿತು.

ಸರ್ಕಾರವು ಲಿಂಗಾಯತರು ಮತ್ತು ಒಕ್ಕಲಿಗರ ಕೋಟಾಗಳನ್ನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಶೇಕಡಾ 6 ಮತ್ತು 7 ಕ್ಕೆ ಎರಡು ಶೇಕಡ ಪಾಯಿಂಟ್‌ಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಇದು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿಗಳು ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ಕೋಟಾಗಳನ್ನು ಎರಡು ಮತ್ತು ಐದು ಶೇಕಡಾ ಪಾಯಿಂಟ್‌ಗಳಿಂದ ಕ್ರಮವಾಗಿ 17 ಮತ್ತು 7 ಶೇಕಡಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ. ಇದು ಮುಸ್ಲಿಮರ ಕೋಟಾವನ್ನು ಸಹ ತೆಗೆದುಹಾಕಿತು. ಆದರೆ, ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಚುನಾವಣೆಯ ಮುನ್ನಾದಿನವಾದ ಮೇ 9 ರವರೆಗೆ ಸರ್ಕಾರದ ಈ ಕ್ರಮವನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿದಿದೆ.

ಇದು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳಿಗೆ (EWS) ಮೀಸಲಿಟ್ಟ 10 ಪ್ರತಿಶತವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು 56 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕೋಟಾಗಳನ್ನು ಅದೇ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಒಟ್ಟು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಮೀಸಲಾತಿಗಳನ್ನು 75 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಏರಿಸುವುದಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದೆ.

ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುವುದರಿಂದ ಮೀಸಲಾತಿ ಕಾನೂನು ಮರುಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಒಳಪಡಲಿದೆಯೇ?

ಕೆಳಜಾತಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಳ ಜಾತಿಯ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ದೇಶವು ದೀರ್ಘಕಾಲದಿಂದ ದೃಢೀಕರಣವನ್ನು ಸಾಂಸ್ಥಿಕಗೊಳಿಸಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇದು ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಧ್ರುವೀಕರಣವಾಗಿದೆ:

ಮೊದಲನೇಯದಾಗಿ, ಇದು ದೂರವಾದ ಮತ್ತು ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವವರಲ್ಲಿ ಕುಂದುಕೊರತೆಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ನೀಡಿತು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಉಗ್ರಗಾಮಿತ್ವವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕೆಲವು ಅಧ್ಯಯನ ವರದಿಗಳು ಹೇಳಿವೆ.

ಎರಡನೇಯದಾಗಿ, ಹೊಸ ಆರ್ಥಿಕ ಕ್ರಮದಿಂದ ಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಲವಾರು ಸಮುದಾಯಗಳು ತಮ್ಮ ಸೇರ್ಪಡೆಗಾಗಿ ಆಂದೋಲನ ನಡೆಸಿವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇವು ಹಿಂಸಾರೂಪಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದ್ದುಂಟು. ಇವರಲ್ಲಿ ಗುಜರಾತ್‌ನ ಪಾಟಿದಾರರು, ಹರಿಯಾಣದ ಜಾಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಮರಾಠರು ಇಂತಹ ಆಂದೋಲನ ನಡೆಸಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ.

ಮರಾಠರು 50 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ನೀಡಲು ತಡವಾಗಿ ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವುಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಹಿಂಪಡೆದಿದೆ ಅಥವಾ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಣೆ ಹಂತದಲ್ಲಿವೆ.

2021 ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ಪಂಚ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರ ಸಂವಿಧಾನ ಪೀಠವು ಸರ್ವಾನುಮತದಿಂದ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಕಾನೂನನ್ನು ಘೋಷಿಸಿತು. ಅದು ಮರಾಠರಿಗೆ ಮೀಸಲು ಒದಗಿಸುವ ಕೋಟಾಗಳ ಮೇಲಿನ 50 ಪ್ರತಿಶತ ಮಿತಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿರುವುದರಿಂದ ಅದು ಅಸಂವಿಧಾನಿಕವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಪೀಠ ಹೇಳಿತ್ತು.

ಅಂತಹ ಕ್ರಮಗಳ ಮುಖ್ಯ ನ್ಯೂನತೆಯೆಂದರೆ, ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಗಮನಿಸಿದಂತೆ, ಕೋಟಾದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುವ ಸತ್ಯಗಳ ಕೊರತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. 1992 ರ ತೀರ್ಪು ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ವೇಗದ ನಿಯಮವಲ್ಲ -- ಸರ್ಕಾರಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಅಂಕಿಅಂಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೆ 50 ಪ್ರತಿಶತ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಲು ಇದು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, 50 ಪ್ರತಿಶತ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮರುಪರಿಶೀಲಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ರಾಜ್ಯವು ವಿನಾಯಿತಿಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುವ "ಅಸಾಧಾರಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ" ಯನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ, ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳ ಆಯೋಗದ ಮಧ್ಯಂತರ ವರದಿಯ ಶಿಫಾರಸಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ರಾಜ್ಯ ಈ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಮೀಸಲಾತಿ ಸಮಿತಿಯ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಅಧ್ಯಯನ ವರದಿ ಆಧರಿಸಿದ ಕ್ರಮವಲ್ಲ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಟೀಕಿಸಿದೆ.

ಕರ್ನಾಟಕ ಆಡಳಿತವು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿಯ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿಲ್ಲ (ಅವುಗಳು ಅನೌಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಸೋರಿಕೆಯಾಗಿವೆ), ಬಹುಶಃ ಇದು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದಿರುವ ಜಾತಿಗಳ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು.

ಕರ್ನಾಟಕದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಕೇವಲ ಮೇಲ್ನೋಟದ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಾಗಿವೆ. ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಎಲ್ಲಿದೆ - ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಜನರಿಗೆ ಇದರಿಂದ ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆಯೇ ಅಥವಾ ಚುನಾವಣೆ ಗೆಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ ಇರುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಇದು ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿದೆಯೇ ಎಂಬುದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ

ಮೀಸಲಾತಿ ನೀತಿ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ 9ನೇ ಷೆಡ್ಯೂಲ್‌ನ ಪಾತ್ರವೇನು?

ಒಂಬತ್ತನೇ ಷೆಡ್ಯೂಲ್‌ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ರಾಜ್ಯಗಳು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಹಿಂಬಾಗಿಲ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸಮುದಾಯಗಳು ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿರುವಂಥವು ಅಲ್ಲದೇ ಹೋದರೂ ಕೋಟಾಗಳನ್ನು ಮೂಲೆಗುಂಪು ಮಾಡಬಹುದು. ಇದು ಮೀಸಲಾತಿಯ ಮೂಲ ಆಶಯವನ್ನೇ ಉಲ್ಲಂಘಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ.

ಒಂಬತ್ತನೇ ಷೆಡ್ಯೂಲ್‌ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಾನೂನಿನ ಮಹತ್ವದ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢ, ತೆಲಂಗಾಣ ಮುಂತಾದ ರಾಜ್ಯಗಳು ಅವುಗಳು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಕೋರ್ಟ್‌ಗಳು ತಡೆದ ಬಳಿಕ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಮೊರೆ ಹೋಗಿವೆ.

ಒಂಬತ್ತನೇ ಷೆಡ್ಯೂಲ್‌ ಎಂಬುದು ಮೊದಲ ತಿದ್ದುಪಡಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಈ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಜವಾಹರಲಾಲ್‌ ನೆಹರು ನೇತೃತ್ವದ ಭಾರತದ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಸರ್ಕಾರ. ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಡಳಿತ ನೇಮಿಸಿದ ಜಮೀನ್ದಾರರು, ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ಹಿಂಪಡೆಯಲು ಇದನ್ನು ಮಾಡಿತ್ತು. ಕೃಷಿಯನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ತರುವಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಇದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿತು. ಆದರೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು, ಹೊಸದಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ಉದಾರವಾದ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಸಂವಿಧಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ತಡೆಗೋಡೆಯಾಗಿರುವುದು ನಂತರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗಿದೆ.

ಒಂಬತ್ತನೇ ಶೆಡ್ಯೂಲ್ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಪರಿಶೀಲನೆಯಿಂದ ಕಾನೂನುಗಳ ಗುಂಪನ್ನು ಹೊರಗಿಡುವ ಸಾಧನವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ಸಂಸದೀಯ ಇಲಾಖೆಗಳ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಅದೇ ರೀತಿ ನೆಹರು ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿಚಾರವನ್ನು ಇದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಇದನ್ನು ಮೂಲತಃ ಭೂಸುಧಾರಣೆಗಳಿಗಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಇದು ವಾಕ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಿಂದ ಆರ್ಥಿಕ ಅಪರಾಧಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ 200 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಸಂವಿಧಾನದ ಅತ್ಯಂತ ದುರುಪಯೋಗದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. 1975 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ 21-ತಿಂಗಳ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ವಿರೋಧಿಗಳ ಬಂಧನ, ಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದು ಮತ್ತು ಮುಂತಾದವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ 47 ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಒಂಬತ್ತನೇ ಶೆಡ್ಯೂಲ್‌ಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಯಿತು.

ಆದಾಗ್ಯೂ, 2007 ರಲ್ಲಿ ಒಂಬತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರ ತೀರ್ಪಿನಲ್ಲಿ, ಸಂವಿಧಾನದ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳ ಮೂಲಕ ಒಂಬತ್ತನೇ ಷೆಡ್ಯೂಲ್‌ಗೆ ಸೇರಿಸಲಾದ ಕಾನೂನುಗಳು ಸಂವಿಧಾನದ ಮೂಲಭೂತ ರಚನೆಯ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದರೆ ಅಥವಾ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಂಡರೆ ಅದರ ಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ಅನುವಾದ - ಉಮೇಶ್‌ ಕುಮಾರ್‌ ಶಿಮ್ಲಡ್ಕ, ಹಿಂದುಸ್ತಾನ್‌ ಟೈಮ್ಸ್‌ ಕನ್ನಡ

ಮೂಲ ಲೇಖನ ಓದುವುದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್‌ ಮಾಡಬಹುದು - Mint Explainer: Could Karnataka's election affect India's reservations policy?